صبح امروز  چهارشنبه، ۳۱ خرداد ۱۳۹۶، برابر با  21 جون 2017 میلادی به اتفاق آقای دکتر حلمی رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آتن دیداری داشتم با رئیس دپارتمان الاهیات دانشگاه آتن آقای پروفسور نیکولادیس در دفترش در دانشگاه آتن .  ابتدای آقای نکولادیس خیر مقدم گفت و تشکر کرد و از اینکه فرصتی برای گفتگوی بین الادیان پیش آمده اظهار خرسندی کرد. سپس آقای دکتر حلمی ضمن اظهار خرسندی از این دیدار و همکاری های گذشته در برگزای گفتگوهایی بین علمای یونانی و ایرانی در آتن و تهران، ادامه این گفتگوها را بسیار مفید خواند.

بنده نیز پس از سپاس متقابل نکات زیر را طرح کردم. بنده از 1991 میلادی مطالعه و تحقیق درباره مسیحیت را آغاز کردم که تاکنون ادامه دارد. یکی از عناوینی که در دانشگاه تدریس می کنم عرفان و الاهیات مسیحی است. همچنین با علمای مسیحی از آمریکا، کانادا، اتریش، انگلستان و ایتالیا دیالوگ های متعددی داشته ام.  شما می دانید اسلام مسیحیت را به عنوان دین الاهی می شناسد و مقدسات مسیحی مثل مقدسات اسلامی برای مسلمانان قابل احترام است. نام عیسی، مسیح و مریم از نام های پرکاربرد در ایران است. ما مشترکات بسیاری برای گفتگو و همکاری داریم. در عصری که الحاد و فساد و خشونت و بحران اخلاقی مثل فروپاشی خانواده به شکل تهدید کننده ای رو به گسترش است، همکاری پیروان ادیان الاهی بویژه اسلام و مسیحیت و خاصه شیعه و ارتودوکس بسیار ضروری است. سوء تفاهم های بسیاری بین مسلمانان و مسیحیان وجود دارد. نه مسیحیان شناخت درستی از اسلام دارند و نه مسلمانان شناخت درستی از مسیحت دارند. این گفتگو ها برای شناخت بهتر پیروان این دو دین بزرگ الاهی از یکدیگر و رفع سوء تفاهم ها بسیار سازنده است. به علاوه ما می توانیم برای کاهش آلام بشریت و تقویت معنویت و اخلاق به عنوان آرمان مشترک همکاری داشته باشیم. این همکاری نه تنها به نفع مسلمانان و مسیحیان است، بلکه به نفع کل بشریت است.  امروزه که دنیا در آتش خشونت و جنگ افروزی  قدرت های استکباری و تروریست های افراطی می سوزد وظیفه عالمان ادیان الاهی است که نقش سازنده خود را  در این زمینه انجام دهند.

سپس آقای پروفسور نیکولادیس ضمن تأیید مطالب گفته شده اظهار داشت ما همیشه از گفتگو با دانشمندان ایرانی لذت می بریم و معتقدیم این گفتگو ها باید ادامه پیدا کند. وی گفت درحال حاضر دانشگاه ما تعطیل است،  اما  اظهار امیدواری کرد که در آینده نزدیک از بنده برای ایراد سخنرانی در معرفی اسلام و تشیع در  دانشگاه آتن دعوت به عمل آورد.

مراسم معنوی شب قدر در شب بیست سوم ماه مبارک رمضان در رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آتن برگزار شد. در این مراسم پس از نماز جماعت و افطار دکتر فنایی اشکوری طی سخنانی فلسفه دعا و نیایش را برای حاضرین شرح داد. وی گفت البته هرکسی به هر نحوی و به هر زبانی می تواند با خدایش راز و نیاز کند. اما شیوه برتر دعاکردن را باید از معصومین آموخت. دعاهایی که در این شب ها می خوانیم مانند دعای جوشن کبیر، دعای افتتاح، دعای کمیل، ادعیه روزهای ماه رمضان و بسیاری از دعاهایی که در مفاتیح و صحیفه سجادیه آمده است، آیین نیایش را به ما می آموزند. در این دعاها عالی ترین مضامین توحیدی و الاهیاتی به زیباترین زبان بیان شده است. از این ادعیه درس خداشناسی و عبودیت را باید آموخت. وی در بخش دیگری از سخنانش گفت، دعا فقط حاجت خواستن نیست. دعاهای مأثور نشان می دهند که نیایش عناصر و مولفه های بسیاری دارد. مهمتر از همه حال دعا و آمادگی روحی برای سخن گفتن با خداست. در این دعاها می آموزیم که به هنگام نیایش با خدا چگونه او را ستایش کنیم؛ چگونه تسبیح و تنزیه کنیم. چگونه بخاطر نعمت های بی شمار الاهی شکرگزار باشیم. وقتی هم چیزی می طلبیم برای همگان بطلبیم، نه فقط برای خود، چنانکه می گوییم اللهم اغن کل فقیر، اللهم اشبع کل جائع ... این نشان می دهد که حتی به هنگام دعا نیز باید به فکر دیگر انسان ها باشیم و برای آنها خیر خواهی کنیم. ادعیه ما هم درس بندگی به ما می دهند و هم درس انسان دوستی. هم درس خضوع در برابر پروردگار به ما می دهند و هم درس همدلی و همدردی با همنوع. مهمترین موهبتی که در دعا نصیب انسان می شود سخن گفتن و نجوا کردن با معبود است. برای اهل معنا هیچ لذتی بالاتر از این نیست که انسان با معبودش خلوت و با او راز و نیاز کند.   در ادامه مراسم، دعای پرفیض جوشن کبیر قرائت شد و مراسم ویژه احیا اجرا گردید.
 

کعبه لیلة القدر زمان ها و لیلة القدر کعبه مکان هاست .

به گزارش خبرنگار آئین و اندیشه خبرگزاری فارس، متن زیر یادداشتی است از دکتر محمد فنایی اشکوری، استاد فلسفه و عرفان اسلامی که در مورد ویژگی های شب قدر نوشته است.

یکی از گوهرهای درخشان در آموزه های اسلامی لیلة القدر است. و ما چه می دانیم که لیلة القدر چیست؟ با تأمل در سوره قدر و روایات پیرامون برخی از ویژگی های لیلة القدر را می توان بدست آورد. برخی از این نکات بویژه آخرین نکته که از فیوضات الهی در همین لیلة القدر به این حقیر است را تقدیم می کنم. 

به گزارش خبرنگار مهر، این برنامه با نماز جماعت و افطار آغاز شد و سپس سخنرانی، عزاداری و قرائت دعای جوشن کبیر و ادعیه شب قدر اجرا شد. در این محفل محمد فنائی اشکوری استاد فلسفه و عرفان اسلامی دربارۀ شخصیت و جایگاه امیرالمؤمنین(ع) سخنرانی کرد.

وی در قسمتی از سخنانش خاطرنشان کرد: امیرالمؤمنین(ع) انسان کامل و قرآن ناطق است. علی(ع) مظهر کامل اسما و صفات الاهی است. در وجود علی(ع) همۀ ارزش های متعالی جمع است. معرفت، حکمت، عبادت، انفاق، عدالت، شجاعت، ایثار و هرآنچه خوبی و فضیلت است در وجود علی(ع) در  اوج است. از این جهت است که او مثل اعلای انسانیت و الگوی کامل برای حق جویان عالم است.

فنایی در ادامه سخنانش گفت: عشق به علی(ع) عشق به فضیلت و جوانمردی است و از این جهت است که هر کس علی(ع) را بشناسد دلدادۀ او خواهد شد.

وی در قسمت دیگری از سخنانش به دشمنی خوارج با امیرالمؤمنین(ع)  و شهادت آن حضرت اشاره و اظهار داشت: دشمنان علی جریان تکفیر و ترور را در عالم اسلام بنیان نهادند که تا به امروز ادامه دارد. تروریست های تکفیری متحجر امروز که در جهان اسلام فتنه و آشوب  به راه انداخته اند دقیقا دنباله روان خوارج آن روز هستند.

وی تأکید کرد: ما وظیفه داریم از یک سو  با تمام توان در برابر تروریسم تکفیری که از طرف استکبار و صهیونیسم و دولت فاسد و مرتجع آل سعود حمایت می شود ایستادگی کنیم و در میدان های نبرد آنها را قلع و قمع کنیم، و از سوی دیگر با آگاهی بخشی به امت اسلامی مانع پیدایش و رشد چنین جریانهای فاسد و خطرناکی شویم.

 

آئین شب قدر و سوگواری ضربت خوردن امیرالمومنین حضرت علی (ع) شامگاه سه شنبه با حضور عاشقان امامت و ولایت در شهر آتن برگزار شد.

به گزارش ایرنا از آتن، این مراسم در سالن اجتماعات رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران پس از اقامه نماز جماعت برگزار شد.
در این مراسم سفیر جمهوری اسلامی ایران، کارکنان ادارات و ارگان های جمهوری اسلامی ایران مستقر در یونان به همراه خانواده هایشان، ایرانیان مقیم و دانشجویان نیز حضور داشتند.
دکتر فنائی اشکوری که در این مراسم سخن می گفت، طی سخنانی با اشاره به رحمت خدا برای بندگانش در همه زمان ها و بخصوص زمان ماه مبارک رمضان گفت: در رحمت خدواند متعال همیشه به روی بندگان باز است ولی در این ماه مبارک خداوند به انسان ها فرصت بی نظیری برای بهره گیری از نعمات و رحمت الهی را عطا کرده است.
وی همچنین با اشاره به عظمت شخصیت حضرت علی (ع) و تاثیرگذاری آن امام همام در صدر اسلام، ضربت خوردن و شهادت آن حضرت را یکی از غمبارترین وقایع تاریخ اسلامی برشمرد و بر لزوم حفظ آموزه ها و سفارش های آن حضرت به ویژه در نهج البلاغه تاکید کرد.
پس از سخنرانی، مردم با خواندن دعای پر فیض جوشن کبیر و انجام مراسم قرآن به سر گرفتن برای رهایی اسلام و مسلمین از شر افراط گرایان کور دل و تروریست ها دعا کردند.

آتن- ایرنا

با سلام اگر ممکن است توضیحی دربارۀ شاخه¬های مختلف فلسفه بدهید.

شاخه های فلسفه

سلام بر شما. آنچه به اختصار می توانم بگویم این است که فلسفه از موضوع¬های گوناگون و متنوع بحث می¬کند. با بحث از هر موضوعی شاخه¬ای از فلسفه به وجود می¬آید. وقتی فیلسوف دربارۀ سیاست می¬اندیشد فلسفۀ سیاست شکل می¬گیرد؛ هنگامی که دربارۀ اخلاق می¬اندیشد فلسفۀ اخلاق به وجود می¬آید؛ و زمانی که دربارۀ دین فکر می¬کند، فلسفۀ دین پیدا می¬شود. برخی از شاخه¬های فلسفه عبارتند از: فلسفۀ اولی، معرفت شناسی، فلسفۀ منطق، فلسفۀ ذهن، فلسفۀ سیاست، فلسفۀ اخلاق، فلسفۀ دین، فلسفۀ زبان، فلسفۀ تاریخ، فلسفۀ علم، فلسفۀ فیزیک، فلسفۀ اقتصاد، فلسفۀ تعلیم و تربیت.

برخی از شاخه¬های فلسفه ناظر به علوم هستند. فلسفه¬های علوم هم به تنوع علوم متنوع هستند. همچنانکه علوم طبیعی داریم، فلسفۀ علوم طبیعی هم داریم و همانطور که علوم انسانی و اجتماعی داریم، فلسفۀ علوم انسانی و اجتماعی هم داریم. به عبارت دیگر، برای هر علمی می¬توان فلسفۀ آن علم را هم داشت؛ مانند فلسفۀ فیزیک، فلسفۀ روانشناسی و حتی فلسفۀ فلسفه. فلسفۀ هر علم از مسائل کلی مربوط به آن علم بحث می-کند؛ مانند بحث از تعریف، موضوع، پیش فرض¬ها، اهداف، روش، و ویژگی¬های یک علم و نسبت آن با دیگر علوم. فلسفۀ یک علم نگاهی بیرونی به آن علم است. چنانکه پیدا است، تنها با اشراف بر یک علم می¬توان از فلسفۀ آن علم بحث کرد؛ مثلا کسی که می¬خواهد از فلسفۀ روانشناسی بحث کند، باید با علم روانشناسی و تاریخ آن آشنایی عمیقی داشته باشد. 

همانگونه که دیدیم، فلسفه شاخه¬های بسیاری دارد، اما این شاخه¬ها از نظر اهمیت در یک سطح نیستند. بعضی از شاخه¬های فلسفه بنیادی¬تر هستند و از اهمیت بیشتری برخوردارند. فلسفۀ اولی و معرفت شناسی دو شاخۀ بنیادی فلسفه هستند که اهمیت بیشتری نسبته به دیگر شاخه¬های فلسفه دارند. اهمیت این دو شاخۀ فلسفی از این جهت است که سایر شاخه¬های فلسفه و علوم و بسیاری از معارف بشری مبتنی بر این دو شاخه هستند. مواضعی که فیلسوف در این دو حوزه اتخاذ می¬کند بر دیدگاه¬های او در دیگر حوزه¬های معرفتی بسیار تأثیرگذار است. همچنین این دو شاخه از عمومیت بیشتری برخوردارند. مهمترین پرسش¬هایی که در این دو حوزه مطرح است برای همۀ انسان¬ها کم و بیش مطرح است و نوع پاسخی که به آنها داده می¬شود در زندگی و سرنوشت افراد تأثیر دارد.  از این جهت است که آشنایی با فلسفۀ اولی و معرفت شناسی برای همگان (اعم از دانشمندان رشته¬های گوناگون و عموم مردم) می¬تواند مفید باشد. خوب است بدانیم که این دو شاخه از کهن¬ترین شاخه¬های فلسفه هستند، اما بسیاری از دیگر شاخه¬های فلسفه، به¬ویژه فلسفه¬های علوم، در دورۀ جدید شکل گرفته¬اند. 

@dr_fanaei

علل گرایش به عرفان های دروغین چیست؟

اصل گرایش به عرفان در انسان يک گرايش اصیل است. خداشناسی و خداگرایی فطری به همین معنی است و عرفان دعوت به خدا است و معنویت چیزی جز گرایش به  خدا نیست. حال اگر نوع صحیح آن عرضه نشود و به آن عطش فطری پاسخ درستي داده نشود طبعاً افراد جذب شبه عرفان ها می شوند. دسترسی آسان به این گرایشها از طریق نشریات نوشتاری و صوتی و تصویری بویژه انترنت و عرضۀ جذاب این مطالب از دیگر عوامل جذب به این عرفانها است.

فلسفه چیست و فیلسوف کیست؟

فلسفه تفکر عقلی دربارۀ مسائل بینادین و غایی در هر موضوعی است. فلسفه در هر موضوعی به دنبال پرسش­های خاصی است؛ پرسش­هایی بنیادین و غایی دربارۀ چیستی، هستی و چرایی امور، پرسش­هایی فلسفی هستند. فلسفه به این معنا از جهت موضوع هیچ محدودتی ندارد و همه چیز را دربر می­گیرد. به عبارت دیگر، دربارۀ هر چیزی می­توان بحث فلسفی کرد. اما آنچه به این کثرت­ها وحدت می بخشد و همه را تحت عنوان فلسفه قرار می­دهد، روش و نوع رویکرد آن است. فلسفه به این معنا تفکر است که نوعی فعالیت است. این تفکر به روش عقلی محض است. در فلسفه سروکار ما با تجزیه و تحلیل و استدلال عقلی است.

فیلسوف نمی­خواهد در شک بماند. او به شناخت ظنی (احتمال راجح) هم قانع نیست. همچنین در فلسفه جایی برای تقلید از دیگران نیست. فیلسوف می­کوشد تا جایی که ممکن است از راه استدلال معتبر عقلی (برهان) به شناخت یقینی برسد. هدف ما از پرداختن به فلسفه، شناختن حقیقت اشیاست در حدی که برای ما مقدور است. با شناخت حقیقت اشیا انسان از جهت عقلی به کمال می­رسد. از این رو، حکما گفته اند غایت فلسفه استکمال نفس است. البته همۀ علوم نظری و عملی در نهایت باید به کمال و سعادت انسان کمک کنند. استکمال نفس انسانی غایت نهایی فلسفه و البته هر عمل اختیاری عقلانی باید باشد. از نگاه اسلامی غایت هر علم و عملی باید قرب به حق تعالی باشد که همان کمال حقیقی است. اما غایت خاص فلسفه به این معنا، شناخت حقایق و ارزش­ها یا هست ها و باید هاست.

آموزۀ مهدویت و پیام آن چیست؟

بسم الله الرّحمن الرّحیم. اَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْدِىِ‏ الَّذى‏ وَعَدَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ بِهِ الْأُمَمَ، اَنْ يَجْمَعَ بِهِ الْكَلِمَ، وَيَلُمَّ بِهِ الشَّعَثَ، وَيَمْلَأَ بِهِ الْأَرْضَ قِسْطاً وَعَدْلاً، وَيُمَكِّنَ لَهُ وَيُنْجِزَ بِهِ وَعْدَ الْمُؤْمِنينَ. میلاد موعود منظر و امید نهایی بشر را به همۀ حقجویان و عدالت طلبان عالم شادباش می گویم.

اصل ایدۀ ظهور منجی، باوری جهانی است که اکثر ادیان به شکلی آن را دارند؛ اما مفهوم مهدویت در تشیع از عمق و غنای بي‌بدیلی برخوردار است. کافی است به واژگان کلیدی این آموزه توجه کنیم، مفاهیمی مثل امام عصر، منجی، صاحب الزمان، حجت الاهی، غیبت، انتظار، آخرالزمان، ظهور، عدالت و جامعۀ موعود.